Μόλις γίναμε γονείς! Και τώρα; Άρθρο της Βίκυ Κάουλα στο parentshug.eu

Μόλις ένα ζευγάρι παντρευτεί, αποφασίσει να συζήσει ή με κάποιον τρόπο σοβαρέψει η σκέψη του και αυτό κοινοποιηθεί στο φιλικό και συγγενικό του περιβάλλον, όλοι -μα, όλοι, όμως- αρχίζουν και ρωτούν πότε σκοπεύουν να γίνουν γονείς, να κάνουν παιδί, για να ολοκληρωθεί η ευτυχία τους!

Και το ίδιο το ζευγάρι, μόλις περάσει κάποιο διάστημα συμβίωσης και νιώσει ότι βρήκε τα πατήματά του, συνήθως αρχίζει και το σκέφτεται και ξεκινάει να προσπαθεί να αποκτήσει παιδί. Λίγα είναι τα ζευγάρια που συνειδητά δεν θέλουν να κάνουν παιδί.

Και μετά από κάποιο καιρό, το πολυπόθητο καινούργιο μέλος της οικογένειας καταφτάνει! Για άλλα ζευγάρια πιο εύκολα και για άλλα πιο δύσκολα.

Γίναμε γονείς ! Γιούπι;;

Τότε, λοιπόν, είναι η στιγμή που όλα αλλάζουν για το ζευγάρι!

Δεν είναι πια οι δυο τους, είναι γονείς! Έχουν άλλον έναν άνθρωπο μαζί τους και μάλιστα έναν άνθρωπο απόλυτα εξαρτώμενο από τους δυο τους για τα πάντα. Για να φάει, για να αλλαχτεί, για να πλυθεί, για να κοιμηθεί κλπ. κλπ. Αυτό σημαίνει ότι όλα πια περιστρέφονται γύρω από τις ανάγκες του νέου μέλους, γιατί δεν παίρνουν αναβολή. Δεν μπορείς να καθυστερήσεις να ταΐσεις ένα μωρό! Θα σηκώσει τον κόσμο από τα κλάματα και σίγουρα αυτό δεν το αντέχεις και δεν το θέλεις! Ούτε λερωμένο μπορείς να το αφήσεις και να μην του αλλάξεις πάνα. Θα κλαίει, αλλά κι αν δεν κλαίει, υπάρχει κίνδυνος να συγκαεί και μετά σίγουρα θα κλαίει, κάτι που και πάλι δεν θέλεις για πολλούς λόγους, όπως γιατί στεναχωριέσαι που υποφέρει, δεν αντέχεις τα κλάματα, νιώθεις ότι ευθύνεσαι κ.ο.κ.

Το μωρό έρχεται πρώτο.

 Το γεγονός ότι το μωρό έχει προτεραιότητα έχει πολλαπλές συνέπειες στους γονείς σαν ζευγάρι και τη σχέση του.  

Σε ατομικό επίπεδο η μητέρα συνήθως αφοσιώνεται στη φροντίδα του μωρού, ειδικά για τους πρώτους μήνες της ζωής του παιδιού. Αυτό έχει αποτέλεσμα, εάν δεν προσέξει, να χάσει τον ρόλο της συντρόφου, της γυναίκας, της αυτόνομης οντότητας. Καταλήγει να ζει μόνο για να καλύπτει τις ανάγκες του παιδιού της. Ίσως αρχίσει να παραμελεί τον εαυτό της, τις ανάγκες της, την εμφάνισή της, τον σύντροφό της. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, εάν το συνειδητοποιήσει, δεν ξέρει από πού ν’ αρχίσει να ξαναβρίσκει τον εαυτό της και τον σύντροφό της και απαιτείται μεγάλη προσπάθεια και βέβαια με την προϋπόθεση ότι η κατάσταση είναι αναστρέψιμη. Παράδειγμα μπορεί να χάσει τα περιττά κιλά, να βρει ασχολίες που τη γεμίζουν, να επικοινωνήσει ξανά με τον σύντροφό της. Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να μην καταλάβει παρά όταν είναι πολύ μεγάλο το παιδί ότι από τη στιγμή που γέννησε έχασε τον εαυτό της, τη σχέση της και τη ζωή της. Αυτό είναι ένα τρομερό πλήγμα για πολλές γυναίκες.

Ο πατέρας;

Ο πατέρας, από την άλλη πλευρά, ενώ λέει ότι κατανοεί την καινούργια κατάσταση και ότι το παιδί και οι ανάγκες του έχουν προτεραιότητα, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, ασυνείδητα νιώθει παραμελημένος. Νιώθει ότι οι δικές του ανάγκες έχουν μείνει πίσω και δεν καλύπτονται και ίσως να κατηγορεί τη σύντροφό του γι’ αυτό και να εκφράζει ανοιχτά τη δυσαρέσκειά του.

Το ζευγάρι, λοιπόν, που αποκτά παιδί δυσκολεύεται πολύ. Αλλάζει η ζωή του όπως την είχε διαμορφώσει και καθορίσει και αρχίζει να βρίσκεται σε μια διαρκή φάση προσαρμογής, γιατί σε κάθε φάση ανάπτυξης του παιδιού οι συνθήκες είναι κανούργιες. Και μόλις βρεθεί ένας τρόπος διαχείρισης της κατάστασης, η κατάσταση αλλάζει, οπότε και πάλι νέα προσαρμογή κ.ο.κ. Χρειάζεται να κανονίζονται πράγματα που έχουν σχέση με το παιδί σε καθημερινή βάση, αλλά και να διευθετούνται και όλα τα υπόλοιπα θέματα της καθημερινότητας.

Ο ερχομός του, έχει άπειρα θετικά

Φυσικά ο ερχομός ενός παιδιού στη ζωή ενός ζευγαριού δεν φέρνει μόνο δυσκολίες. Φέρνει χαρά, πληρότητα, ευφορία, αγαλλίαση και περηφάνια και η ζυγαριά σαφώς γέρνει προς τη θετική πλευρά.

Εάν το ζευγάρι συνειδητοποιημένα θέλει πολύ ένα παιδί, είναι προετοιμασμένο και έχει σκεφτεί ότι θα αλλάξει η ζωή του. Έτσι, καταφέρνει και αντιμετωπίζει πιο εύκολα τη νέα κατάσταση και βρίσκει τρόπο να την απολαμβάνει χωρίς μεγάλη πίεση. Επίσης, εάν το ζευγάρι είναι δεμένο, αγαπημένο και έχει καλή επικοινωνία μεταξύ του, διαχειρίζεται καλύτερα τη φόρτιση και την κούραση που συνεπάγεται ένα νέο μέλος στην οικογένεια. Σημαντικό είναι να συνεννοούνται, να βρίσκουν χρόνο για τους δυο τους και να φροντίζουν τη σχέση τους. Εξίσου σημαντικό είναι και ο κάθε σύντροφος να βρίσκει λίγο χρόνο και για τον εαυτό του ατομικά.

Έτσι, ενώ η χαρά του να αποκτήσει ένα ζευγάρι παιδί δεν συγκρίνεται και επισκιάζει όλη την κούραση και τις δυσχέρειες που παρουσιάζονται, εάν η απόκτηση του παιδιού είναι συνειδητή απόφαση και των δύο και το ζευγάρι είναι αποφασισμένο να παλέψει από κοινού τη διαχείριση της νέας κατάστασης, τότε η ευτυχία που βιώνουν θα είναι ολοκληρωμένη και πλήρης.